ΝΕΟΣ ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ ΣΩ.Β.Α

ΝΕΟΣ ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ ΣΩ.Β.Α http://swbanergwn.espivblogs.net/

Εξόρμηση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Ανέργων σε υπηρεσίες της ΔΕΗ

Έγινε μοίρασμα του κειμένου "Το ρεύμα είναι κοινωνικό αγαθό - κανένα χαράτσι σε εργαζομένους και ανέργους" στη ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ όπου είχαμε θετική ανταπόκριση.
Οι συνδικαλιστές μίλησαν μαζί μας, ανταλλάξαμε στοιχεία επικοινωνίας και μας είπαν ότι θα τηρήσουν τα όσα μέχρι τώρα έχουν πει, σχετικά με το χαράτσι και τη ΔΕΗ.
Έπειτα πήγαμε στη Διεύθυνση Διαχείρησης Νησιών της ΔΕΗ, όπου είναι μεν δημόσια υπηρεσία αλλά κλειστή προς το κοινό και δε μας επιτράπηκε να μπούμε μέσα. Φύγαμε από κει και πήγαμε στην Κεντρική Διοίκηση της ΔΕΗ όπου και εκεί το προσωπικό ασφαλείας της ΔΕΗ δε μας επετρέπε να μπούμε μέσα και να μοιράσουμε στους υπαλλήλους. Mετά από αρκετή ώρα διαπραγματεύσεων επιτράπηκε να ανέβει 1 μέλος του σωματείου, μαζί με ένα μέλος του προσωπικού ασφαλείας.
Μοιράστηκε το κείμενο στους οροφους και αναρτήθηκε στον πίνακα ανακοινώσεων του κάθε ορόφου.Τέλος έγινε μοίρασμα στο κατάστημα της ΔΕΗ στην Αριστείδου στους υπαλλήλους και στο κοινό.

Το ρεύμα είναι κοινωνικό αγαθό. Κανένα χαράτσι σε εργαζόμενους και άνεργους

προκύρηξη που μοιράστηκε απο την ανοιχτή πρωτοβουλία ανέργων στην απεργιακή πορεία στις 19/10

Από μέρα σε μέρα αναμένεται να αρχίσει η έκδοση και αποστολή των λογαριασμών της ΔΕΗ που περιλαμβάνει το ειδικό τέλος ακινήτων. Ο συγκεκριμένος φόρος, μαζί με το χαράτσι του κεφαλικού φόρου της εφορίας, έρχεται σε μια περίοδο που λαμβάνονται τα πλέον αντεργατικά-αντικοινωνικά μέτρα, τα οποία οδηγούν στη συρρίκνωση των εισοδημάτων και κατά συνέπεια στη συνεχώς αυξανόμενη φτώχεια και ανέχεια όλο και περισσότερων νοικοκυριών. Σε αυτά ακριβώς τα κοινωνικά κομμάτια στρέφεται το κράτος για να εισπράξει καινούριους φόρους για την υποτιθέμενη αποπληρωμή του χρέους, ενός χρέους για το οποίο καμία ευθύνη δεν έχουν οι άνεργοι, οι χαμηλόμισθοι και οι φτωχοί που τώρα καλούνται να πληρώσουν.

Κι αν σε όλους αυτούς θα σταλεί το χαράτσι της ΔΕΗ, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που δε θα το λάβουν ποτέ. Από το ειδικό τέλος ακινήτων απαλλάσσονται τα ακίνητα του δημοσίου, οι ναοί, οι πρεσβείες και το 35% των κοινόχρηστων χώρων των ξενοδοχείων. Επίσης ΑΠΑΛΛΑΣΣΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΡΑΤΣΙ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΤΙΜΟΛΟΓΙΟ! (Στις 13/09/11 το προεδρείο του ΣΕΒ συναντήθηκε με τον υπουργό περιβάλλοντος και ενέργειας Γ. Παπακωνσταντίνου και ζήτησε φορολογικές ελαφρύνσεις για τις βιομηχανίες. Δύο μέρες αργότερα, στις 15/09/11 ο υπ. Οικονομικών Ε. Βενιζέλος ανακοίνωσε στη βουλή ότι από το ειδικό τέλος ακινήτων εξαιρούνται και οι βιομηχανίες).
Από την άλλη δεν εξαιρούνται από την φοροεπιδρομή ούτε και οι ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (άνεργοι, πολύτεκνοι, ανάπηροι) που κι αυτοί ακόμα καλούνται να πληρώσουν το χαράτσι, έστω και με χαμηλό συντελεστή, αφού πρώτα περάσουν από μια σειρά γραφειοκρατικών διαδικασιών για να αποδείξουν στο κράτος την κακή οικονομική τους κατάσταση. Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι με ανακοίνωσή της στις 7/10/11, η ΔΕΗ θα αυξήσει κατά 19% τα τιμολόγιά της από την 1η του νέου χρόνου, αφού η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, ενέκρινε τα στοιχεία που υπέβαλε η ΔΕΗ για μία συνολική αύξηση του κόστους της ενέργειας.

Metropolis : Θα τρέξουμε όλοι μαζί ή θα μας τρέξει όλους ο Κουρής ;

Kείμενο που μοιράστηκε το σάββατο 22/10 το μεσημέρι, στο κατάστημα metropolis της πανεπιστημίου σε εργαζόμενους, πελάτες αλλά και περαστικούς...

Λουκέτο σε 7 μαγαζιά, ομαδικές απολύσεις που κορυφώθηκαν το καλοκαίρι συνοδευόμενες από επιλεκτικές μη καταβολές των αποζημιώσεων και διόγκωση των χρονικών καθυστερήσεων στην καταβολή των μισθών συνθέτουν την κατάσταση που επικρατεί στην αλυσίδα καταστημάτων METROPOLIS του Ανδρέα Κουρή (του MAD).

Μια κατάσταση που, μέσα στις συνθήκες ανασφάλειας και τρομοκρατίας που καλλιεργεί η εργοδοσία, μας έχει οδηγήσει ως εργαζόμενους σε απόγνωση μα και θυμό, αφού γνωρίζουμε ότι αναμένεται να αποκορυφωθεί, δεδομένου ότι η επιχείρηση έχει μπει ήδη στο «άρθρο 99» και όλες οι ενδείξεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Ανδρέας Κουρής την κατευθύνει προς τον αφανισμό αφήνοντας πίσω του τεράστια χρέη προς τους πάντες.

Τον Αύγουστο η επιχείρηση προχώρησε σε 19 απολύσεις ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό σε 38 από τα μέσα Ιουνίου μέχρι σήμερα. Παρ’ όλο που οι περισσότερες απολύσεις παρουσιάστηκαν από τους διευθύνοντες της επιχείρησης ως «οικειοθελείς» (κάτι που δεν ισχύει, αφού οι συνάδελφοι εξαναγκάστηκαν σε αυτές, πιστεύοντας ότι έτσι θα σώσουν τις αποζημιώσεις τους καθώς έβλεπαν την κατάσταση), κάποιες από αυτές ήταν απόλυτα εκδικητικές, καθώς εκδιώχθηκαν και εργαζόμενοι που αντιτάχθηκαν ανοιχτά ή με τη στάση τους απέναντι στην αντεργατική τακτική της εργοδοσίας.

Εντούτοις, μια ακόμη δυσάρεστη έκπληξη περίμενε μερικούς από τους… «οικειοθελώς» αποχωρήσαντες απολυμένους συναδέλφους μας, καθώς όταν πήγαν να εισπράξουν τη δεύτερη δόση της αποζημίωσής τους συνάντησαν την άρνηση της καταβολής της από την επιχείρηση, επικαλούμενη αδυναμία πληρωμής και παραπέμποντας σε κάποια επόμενη εβδομάδα. Αφορμή για τον οποία μαζί με άλλους απολυμένους στράφηκαν νομικά κατά της εργοδοσίας των METROPOLIS.

Η διπροσωπία διευθυντών και αφεντικού


Παράλληλα με τη σφαγή των θέσεων εργασίας, η εργοδοσία, καθ’ υπόδειξη των διευθυντικών στελεχών που έχει προσλάβει, προχώρησε σε νέα καθυστέρηση της καταβολής μισθών στους εναπομείναντες εργαζόμενους, ξεπερνώντας πλέον τον ένα μήνα που μας έχει μέσα «σταθερά» εδώ και ένα χρόνο, περίπου.

Και ενώ ήταν έκδηλη η επιθυμία των διευθυντικών στελεχών για κλιμάκωση των απολύσεων, ξαφνικά, το σχέδιο «πάγωσε» γιατί δεν υπήρχαν λεφτά. Προφανώς, επειδή υπολόγιζαν ότι μπορούν να τις κάνουν δίχως την καταβολή των δόσεων, όπως άλλωστε αποδείχθηκε, καθώς η οργανωμένη εξαπάτησή που σχεδίαζαν ανακόπηκε, έπειτα από τη νομική προσφυγή των συναδέλφων μας, προκειμένου να διασφαλίσουν τη δικαιωματική καταβολή των αποζημιώσεών τους.

Λόγος για τον οποίο ο γενικός διευθυντής, μόλις έγινε γνωστή η απατεωνιά του στους εναπομείναντες εργαζόμενους (γεγονός που φούντωσε περισσότερο την οργή τους) έσπευσε να τους θέσει το δίλημμα: «Ποιους θα πληρώσω, πρώτα εσάς ή τις δόσεις των απολυμένων που πήδηξαν από το καράβι και μας εγκατέλειψαν;». Ένα βρόμικο, τεχνητό δίλημμα, που ως μοναδικό και αποκλειστικό στόχο είχε να μας διασπάσει. Απολυμένους και εργαζόμενους, προκειμένου να μη στραφούμε όλοι μαζί κατά της εργοδοσίας.

Στην πράξη (με την περαιτέρω καθυστέρηση της καταβολής των μισθών) και αυτό το δίλημμα αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων ένα ακόμη μεγάλο ψέμα. Και ένας ακόμη εργοδοτικός ελιγμός που ως τέτοιος εγκαταλείφθηκε, όπως στο πρόσφατο παρελθόν εγκαταλείφθηκε (αφού θα μας εξαγρίωνε περισσότερο) η πρόταση άλλου «διευθυντικού» στελέχους, παρατρεχάμενης του γενικού διευθυντή, που τον συμβούλευε «μην δώσεις αποζημιώσεις, άσε τους να παραιτηθούν». Κι ας προσπαθεί σήμερα η ίδια να πάρει υπεραξία, εξαιτίας της μη σφοδρής αντίδρασής μας (μέχρι στιγμής), υποστηρίζοντας στο διευθυντήριο ότι «εγώ έχω κονέ, γι’ αυτό δεν κουνιέται φύλλο».

19 Oκτωβρίου Απεργιακή Συγκέντρωση στο Μουσείο στις 11.00 πμ

Παρεμβάσεις προηγούμενων ημερών

  • τρίτη 4/10 πραγματοποιήθηκε μοίρασμα κειμένου στον ΟΑΕΔ στην Πειραιώς και έπειτα συμμετοχή στη τριμερή συνάντηση στον Υπουργείο Εργασίας για την καταβολή δεδουλευμένων και υπερημερίας των καθηγητών της Interlingua.
  • πέμπτη 6/10 μοίρασμα στον ΟΑΕΔ Γαλατσίου.
  • τρίτη 11/10 πραγματοποιήθηκε μοίρασμα στον ΟΑΕΔ στην Πειραιώς και έπειτα συμμετοχή στη τριμερή συνάντηση στον Υπουργείο Εργασίας για την καταβολή δεδουλευμένων και υπερημερίας των καθηγητών της Interlingua.
  • πέμπτη 13/10 μοιράστηκε κείμενο στη διαμαρτυρία στην ΕΛΣΤΑΤ που πραγματοποιήθηκε από την πρωτοβουλία απογραφέων/τομεαρχών

Πάρτυ Οικονομικής Ενίσχυσης των Απολυμένων της ΙnternetQ

Απολύσεις στην InternetQ: 40 χρόνια πίσω ή 2 μήνες μπροστά;

Στις 11 Ιούλη η διοίκηση της InternetQ απέλυσε έναν εργαζόμενο επειδή αρνήθηκε να εργαστεί Σαββατοκύριακα, χωρίς να πληρωθεί, προκειμένου να παραδώσει τη δουλειά του εντός του εξοντωτικού χρονοδιαγράμματος που του είχε τεθεί. Η εταιρία θέλησε έτσι να εκφοβίσει τους υπόλοιπους, αφού οι περισσότεροι εργαζόμενοι δεν είχαν δεχτεί να εργαστούν Σαββατοκύριακα. Σαν απάντηση, αρκετοί εργαζόμενοι μαζί με το ΣΜΤ και το ΣΕΤΗΠ άρχισαν να κινητοποιούνται ζητώντας την ακύρωση της απόλυσης και την καταβολή υπερωριακής αμοιβής, αντιτιθέμενοι στην πάγια πολιτική της εταιρίας που ορίζει ότι κάθε εργαζόμενος είναι διαθέσιμος πάντα όταν τον χρειάζεται η εταιρία, χωρίς να αμοίβεται επιπλέον. Η εργοδοσία της εταιρίας προχώρησε σε τέσσερις ακόμα απολύσεις μέσα στην ίδια εβδομάδα, εις βάρος εργαζόμενων που είχαν εκφράσει ανοιχτά τη διαφωνία τους με την πρακτική της εταιρίας και είχαν σταθεί αλληλέγγυοι στον πρώτο απολυμένο. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τρεις απολυμένοι είναι μέλη του ΣΜΤ και οι 2 του ΣΕΤΗΠ.
Τις επόμενες εβδομάδες δόθηκε μια πολύμορφη μάχη, που περιελάμβανε καταγγελίες στην επιθεώρηση εργασίας, συναντήσεις των σωματείων με την εργοδοσία, γενικές συνελεύσεις εργαζομένων, παραστάσεις διαμαρτυρίας και κορυφώθηκε με δύο 24ωρες απεργίες, στις 19/7 και στις 28/7, τις οποίες κήρυξαν τα δύο κλαδικά σωματεία. Η επιτυχία των απεργιών ήταν απόλυτη, αφού κανένας εργαζόμενος, πλην των προϊσταμένων, δεν εισήλθε στο χώρο δουλειάς.

Παρέμβαση και αποκλεισμός βιβλιοπωλείου "Κοκοτσάκη"


Παρέμβαση και αποκλεισμό πραγματοποίησε η ανοιχτή πρωτοβουλία ανέργων στο πρακτορείο σχολικού βοηθήματος "Κοκοτσάκη" για τη διεκδίκηση δεδουλευμένων και αποζημίωσης απολυμένου συναδέλφου.
Στη συνάντηση που εγινε, απολυμένου και εργοδότη, με τη συμμετοχή της ανοιχτής πρωτοβουλίας και του συλλόγου υπαλλήλων βιβλίου χάρτου, ο εργοδότης δεσμεύτηκε εγγράφως οτι θα προχωρήσει στην καταβολή των δεδουλευμένων. Στην παρέμβαση μοιράστηκε η παρακάτω προκύρηξη

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΕΡΓΟΣ ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ

Από το Δεκέμβριο του 2010, ο Γιώργος Σ. πρώην εργαζόμενος ως αποθηκάριος στο πρακτορείο σχολικού βοηθήματος ‘’Κοκοτσάκης’’, ανήκει στη τεράστια λίστα των ανέργων, μια λίστα η οποία μέρα με την ημέρα μεγαλώνει συνεχώς(τόσο επίσημα, όσο και πολύ περισσότερο ανεπίσημα). Πέρα από την αποζημίωση, ο συγκεκριμένος εργαζόμενος ήταν απλήρωτος και για αρκετούς μήνες πριν απολυθεί. Με το πρόσχημα της οικονομικής κρίσης έγινε(παράτυπα) μια συμφωνία, βάση της οποίας η αποζημίωση και τα δεδουλευμένα θα καταβάλλονταν σε μηνιαίες δόσεις. Όπως εύκολα μαντεύει κανείς, μετά τις πρώτες δόσεις(που κι αυτές ήταν λειψές), ο εργοδότης άρχισε με διάφορες δικαιολογίες και τεχνάσματα, να καθυστερεί την πληρωμή των δεδουλευμένων. Και ενώ η προθεσμία που προέβλεπε το συμφωνητικό έχει λήξει εδώ και περίπου δύο μήνες, η εργοδοσία επιμένει στην ίδια τακτική με προφανή πλέον σκοπό την μη καταβολή των μισθών και της αποζημίωσης.

Η συγκεκριμένη περίπτωση εργοδοτικής αυθαιρεσίας δεν αποτελεί έκπληξη για όλους όσους βιώνουν την κατάσταση της μισθωτής σκλαβιάς ή της ανεργίας, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Τα αντεργατικά μέτρα που ξεκίνησαν πριν από περίπου δύο χρόνια με την είσοδο της χώρας στο ΔΝΤ συνεχίζονται με αμείωτη ένταση(μειώσεις μισθών, απελευθέρωση των απολύσεων, εργασιακή εφεδρεία, κατάργηση δώρων), στηρίζοντας εξ’ ολοκλήρου τα αφεντικά σε τέτοιου είδους συμπεριφορές, ενώ οι εργαζόμενοι χάνουν σταδιακά τα δικαιώματά τους, που κατακτήθηκαν μέσα από σκληρούς και αιματηρούς αγώνες. Με την ανεργία να αυξάνεται, την επισφαλή εργασία να γίνεται καθεστώς και την απώλεια θεμελιωδών δικαιωμάτων όπως η υγεία και η παιδεία να πλήττει όλη την κοινωνία, οι προθέσεις κράτους και κεφαλαίου είναι πλέον ξεκάθαρες.

Κι αν η απόγνωση και η ανάγκη, οδηγούν συχνά στην αναζήτηση ατομικών λύσεων όπως επιτάσσει η κυρίαρχη προπαγάνδα, προκειμένου ο καθένας να εξασφαλίσει την επιβίωσή του, κάνοντας συχνά εκπτώσεις στην ίδια του την αξιοπρέπεια, στον αντίποδα του ατομικισμού υπάρχουν οι συλλογικοί αγώνες των εργαζομένων και των ανέργων απέναντι στα αφεντικά. Μακριά από κρατικούς και κομματικούς συνδικαλιστικούς φορείς που αναπαράγουν τη γραφειοκρατία και αποτελούν σπουδαίο σύμμαχο του κράτους και του κεφαλαίου, επιλέγουμε οι ίδιοι τις μορφές πάλης του αγώνα μας, οριζόντια, αντιιεραρχικά και αυτοοργανωμένα. Μέσα από σωματεία βάσης και εργατικές συλλογικότητες χτίζουμε γέφυρες ταξικής και κοινωνικής αλληλεγγύης επιδιώκοντας μια άλλη μορφή οργάνωσης της κοινωνίας ώστε να κάνουμε την εργασία απόλαυση, δημιουργικότητα και προσφορά στην κοινωνία και όχι χαμένο χρόνο για τα κέρδη των αφεντικών.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Ανοιχτή πρωτοβουλία ανέργων για τη δημιουργία σωματείου βάσης ανέργων