ΝΕΟΣ ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ ΣΩ.Β.Α

ΝΕΟΣ ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ ΣΩ.Β.Α http://swbanergwn.espivblogs.net/

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ

ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ

Ως Ανοιχτή Πρωτοβουλία Ανέργων για τη δημιουργία Σωματείου Βάσης Ανέργων (ΣΩ.Β.Α.) δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στον αγώνα των εργαζoμένων στην Ελληνική Χαλυβουργία για την επαναπρόσληψη των 34 απολυθέντων συναδέλφων τους και ενάντια στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την μείωση των μισθών τους.
Καταδικάζουμε απερίφραστα την επίθεση της εργοδοσίας ενάντια στους εργαζόμενους και την αντιμετώπισή τους ως αναλώσιμο είδος που θυσιάζεται στο βωμό της κερδοφορίας, τακτική που συνιστά τον πυρήνα της αντεργατικής επίθεσης που σχεδιάζεται και υλοποιείται καθημερινά από την κυβέρνηση, την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Ο αγώνας των εργαζόμενων στην Ελληνική Χαλυβουργία αφορά όλους όσοι αγωνιζόμαστε καθημερινά ενάντια στην αυθαιρεσία των αφεντικών και την μεθοδευμένη εξαθλίωσή μας. Η αξιοπρέπεια και η υπερηφάνειά τους δίνουν δύναμη και κουράγιο σε όλους μας για να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας από τα κάτω, σε ένα αρραγές μέτωπο ενάντια στα συμφέροντα των αφεντικών.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ – ΆΝΕΡΓΟΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΌΠΛΟ ΜΑΣ

Ανοιχτή Πρωτοβουλία Ανέργων
για τη δημιουργία Σωματείου Βάσης Ανέργων (ΣΩ.Β.Α.)

http://swbanergwn.blogspot.com/
somateioanergon@yahoo.com

συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τις απολύσεις έξω από το βιβλιοπωλείο Π. Κυριακίδη

συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Τρίτη 29 Νοέμβρη στις 17:30 έξω από το βιβλιοπωλείο Π. Κυριακίδη – παιδικό βιβλιοπωλείο (Πανεπιστημίου 47, Αθήνα)
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ

Για την ανάκληση μιας απόλυσης στο χώρο του βιβλίου

Aνακοίνωση του συλλόγου υπαλλήλων βιβλίου χάρτου αττικής


Την Παρασκευή 11/11 ανακοινώνεται σε συναδέλφισσα και μέλος του σωματείου μας, που εργάζεται στα βιβλιοπωλεία «Ευριπίδης» στο Χαλάνδρι , η απόλυσή της, η οποία και δε γίνεται αποδεκτή από την πλευρά της.
Ακολουθεί, τη Δευτέρα 14/11, συνάντηση αντιπροσώπων του σωματείου με τον εργοδότη, παρουσία της απολυμένης, στην οποία μας δήλωσε ότι εμμένει στην απόφασή του.
Το απόγευμα της επόμενης ημέρας, Τρίτη 15/11, το σωματείο από κοινού με διάφορα αντιστεκόμενα κομμάτια της τοπικής κοινωνίας προχωρούν σε μαζική συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τα δύο βιβλιοπωλεία «Ευριπίδης» κατά την οποία μοιράζοταν το ακόλουθο κείμενο [ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑΣ ΜΑΣ]. Την ώρα της παρέμβασης πραγματοποιείται νέα συνάντηση της απολυμένης με τον εργοδότη, ο οποίος την καλεί σε νέα συζήτηση την επόμενη ημέρα. Με την ολοκλήρωση της παρέμβασης πραγματοποιείται συνέλευση των συμμετεχόντων στην κεντρική πλατεία λίγο παρακάτω.
Η συνάντηση της επόμενης ημέρας, Τετάρτη 16/11, καταλήγει στο ότι η συναδέλφισσά μας συνεχίζει κανονικά (με τους ίδιους όρους) στην εργασία της!
Ο ΜΟΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕ ΔΙΝΕΤΑΙ

19-20 Οκτώβρη


Η 48ωρη απεργία στις 19-20 Οκτωβρίου χαρακτηρίστηκε από τις τεράστιες διαδηλώσεις και των δύο ημερών με τη συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και ανέργων. Η διαδήλωση της 19ης Οκτωβρίου ήταν μία από τις μεγαλύτερες μεταπολιτευτικά. Σωματεία, λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών, πολιτικοί και κοινωνικοί φορείς έδωσαν δυναμικά το παρόν, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν πρόκειται να μείνουν άπραγοι και παθητικοί στην προσπάθεια λεηλασίας των ζωών τους. Η ανοιχτή πρωτοβουλία για τη δημιουργία Σωματείου Βάσης Ανέργων (ΣΩ.Β.Α.) συμμετείχε και στις δυο διαδηλώσεις της απεργίας σε ένα ενιαίο μπλοκ μαζί με άλλες εργατικές συλλογικότητες.
Στο επίκεντρο της διαμαρτυρίας βρέθηκε το νέο πολυνομοσχέδιο, στα άρθρα του οποίου αποτυπώνονται ξεκάθαρα οι προθέσεις κράτους-τρόικας-ΔΝΤ για το μέλλον των εργαζομένων, καθώς μεταξύ άλλων θέτει σε εργασιακή εφεδρεία χιλιάδες εργαζόμενους του δημοσίου, ενώ ουσιαστικά καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις, κάτι που ανοίγει το δρόμο για την περαιτέρω υποτίμηση της εργατικής δύναμης και την απόλυτη κυριαρχία των εργοδοτών απέναντι στους εργαζόμενους, ενώ αυξάνει ακόμα περισσότερο την ανεργία. Πέρα όμως από τα αμιγώς συνδικαλιστικά χαρακτηριστικά μιας απεργίας, η συγκεκριμένη 48ωρη απεργία, όπως και πολλές άλλες που έχουν προκηρυχτεί τα δύο τελευταία χρόνια, είχε και έναν πολιτικό χαρακτήρα. Δεν περιορίστηκε μόνο στην αντίθεση και τη διαμαρτυρία για το πολυνομοσχέδιο αλλά στόχευε τόσο στην πτώση της κυβέρνησης, όσο και σε μια γενικότερη κοινωνικοπολιτική αλλαγή.
Κατά τη διάρκεια αυτών των κινητοποιήσεων, συναντώνται και συγκρούονται δυο διαφορετικές λογικές μέσα στα πλαίσια του ευρύτερου κοινωνικού αγώνα. Από τη μια, αυτή της αυτοοργάνωσης και του αδιαμεσολάβητου αγώνα που εκφράζεται μέσα από σωματεία βάσης, λαϊκές συνελεύσεις, από τον κόσμο που προσπαθεί να πάρει τη ζωή στα χέρια του και αγωνίζεται για την εργατική και την κοινωνική χειραφέτηση με την καθημερινή του παρουσία στο δρόμο, στους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Από την άλλη, η λογική της κομματικής και συνδικαλιστικής χειραγώγησης που επιδιώκει απλά τη μεταρρύθμιση του υπάρχοντος συστήματος και που εξακολουθεί να θεωρεί ακόμα, πως αυτό μπορεί να προέλθει μέσα από τις κάλπες και από άλλη μια εκλογική διαδικασία.
Η διαδήλωση της δεύτερης μέρας της απεργίας είχε επίσης μεγάλη συμμετοχή κόσμου, αν και μικρότερη από την προηγούμενη. Την ίδια μέρα, το ΠΑΜΕ, είχε ανακοινώσει περικύκλωση του κοινοβουλίου. Τα μπλοκ των διαδηλωτών που κινήθηκαν με κατεύθυνση τη βουλή συνάντησαν μπροστά τους ένα τείχος από κρανοφόρους-ροπαλοφόρους, που έχοντας πλάτη τη βουλή και τις δυνάμεις των ΜΑΤ, με μέτωπο στους διαδηλωτές, εμπόδιζαν την πρόσβαση στη βουλή σε οποιονδήποτε δεν ήταν μέλος του ΠΑΜΕ ή του ΚΚΕ. Ήταν προφανές ότι το ΠΑΜΕ, όχι μόνο δεν είχε περικυκλώσει τη βουλή, αλλά ανέλαβε να την περιφρουρήσει από το πλήθος των ανθρώπων που είχε κατέβει στο δρόμο για να διαμαρτυρηθεί, εμποδίζοντας με τη στάση αυτή την ελεύθερη έκφραση και τη διαδήλωση. Μετά από τρεις περίπου ώρες αναμονής και αποκλεισμού των διαδηλωτών, ένα ετερόκλητο πλήθος ανθρώπων επιχείρησε να σπάσει τον κλοιό του ΠΑΜΕ για να πλησιάσει τη βουλή με αποτέλεσμα να συγκρουστεί μαζί του. Η σφοδρότητα και η αγριότητα της σύγκρουσης ήταν τόσο έντονη που είχε σαν αποτέλεσμα δεκάδες τραυματισμούς εκατέρωθεν.
Το ΠΑΜΕ σαν συνδικαλιστικός φορέας που υποτίθεται ότι αγωνίζεται για τα δικαιώματα των εργαζομένων, στις 20/10 έκανε κάτι επίσης πρωτόγνωρο για το συνδικαλιστικό κίνημα. Περιφρούρησε τη βουλή και την ψήφιση ενός νομοσχεδίου το οποίο αποτελεί ταφόπλακα για τα στοιχειώδη δικαιώματα της εργατικής τάξης. Ναι, όσο κι αν φαίνεται πραγματικά ασύλληπτο, την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου δεν την περιφρούρησε μόνο η αστυνομία, αλλά και το ΠΑΜΕ, ένας από τους μεγαλύτερους συνδικαλιστικούς φορείς της χώρας. Το ΠΑΜΕ (και ο πολιτικός του φορέας, το ΚΚΕ), προσπάθησε επίσης να ενισχύσει τη λογική της διαμεσολάβησης και της συνδιαλλαγής με το καθεστώς για να κηδεμονεύσει το κοινωνικό κίνημα που δημιουργείται από τα κάτω, μακριά από κόμματα και γραφειοκρατικά συνδικάτα, στη βάση της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης.
Προσπάθησε να εκμεταλλευτεί ακόμα και το νεκρό Δημήτρη Κοτζαρίδη, άνεργο οικοδόμο και συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ που υπέστη καρδιακό επεισόδιο και έχασε τη ζωή του πιθανότατα από τα χημικά της αστυνομίας, εκατοντάδες μέτρα μακριά από τις συγκρούσεις. Από την άλλη, προσπάθησαν να απαξιώσουν πολιτικά, όλους αυτούς τους ανθρώπους που διεκδίκησαν δυναμικά το δικαίωμά τους στο να διαδηλώνουν κάνοντας λόγο για προβοκάτορες και παρακρατικούς. Τις επόμενες ώρες και μέρες, πολλές αριστερές κομματικές παρατάξεις και κάποια γραφειοκρατικά συνδικάτα που ελέγχονται από αυτές, έσπευσαν να υπερασπιστούν το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ και να συνταχθούν μαζί τους, σ’ αυτήν ακριβώς τη λογική της κηδεμονίας του κοινωνικού κινήματος, ενώ τα περισσότερα σωματεία και συνδικάτα που είχαν καλέσει επίσημα τους εργαζόμενους να συμμετάσχουν στην απεργία, δεν έχουν πάρει ακόμα θέση για τα γεγονότα της 20/10/11, παρόλο που όλοι αυτοί ήταν ακριβώς από την πλευρά των διαδηλωτών που εμποδίστηκαν από το ΠΑΜΕ να πορευτούν και να προσεγγίσουν με τα πανό τους το κοινοβούλιο.
Ως πρωτοβουλία ανέργων για τη δημιουργία Σωματείου Βάσης Ανέργων, θεωρούμε ότι ο κοινωνικός-ταξικός αγώνας δεν εξαντλείται σε μια διαδήλωση ή σε μια 24ωρη ή 48ωρη απεργία, αλλά σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας, με παρεμβάσεις στους χώρους δουλειάς και τις γειτονιές, με την προσπάθεια συλλογικοποίησης των από τα κάτω αδιαμεσολάβητα και αυτοοργανωμένα και προς αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε.

Αλληλεγγύη στον αγώνα των εργατών στην Ελληνική Χαλυβουργία

«Προς την εργατική τάξη, τον εργαζόμενο λαό»
Συνάδελφοι, ακούστε τη φωνή των χαλυβουργών.

Εμείς οι 400 εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας απεργούμε σαν μια γροθιά για 16η μέρα και συνεχίζουμε. Πίσω δεν κάνουμε, διαλέξαμε το δρόμο της τιμής και της αξιοπρέπειας, υπερασπίζουμε το ψωμί και το μέλλον των παιδιών μας.
Δεν γυρνάμε για δουλειά μέσα στη φωτιά και το σίδερο για 500 ευρώ. Απαιτούμε να επιστρέψουν στη δουλειά οι 34 απολυμένοι συνάδελφοί μας. Ο αγώνας μας αφορά όλους τους εργαζόμενους.
Η εργοδοσία της Ελληνικής Χαλυβουργίας λειτουργεί σαν λαγός των βιομηχάνων.
Είναι η πρώτη βιομηχανία στην Αττική που, με εκβιασμό τις θέσεις εργασίας, επιχειρεί να εφαρμόσει το 5ωρο, ελαστικές σχέσεις εργασίας, το ωρομίσθιο, απλήρωτες υπερωρίες, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Οι απολύσεις έγιναν για τρομοκρατία, επειδή ομόφωνα η Γενική μας Συνέλευση απέρριψε την απαίτηση της εργοδοσίας να δουλεύουμε 5ωρο με 40% μείωση των αποδοχών.
Η παραγωγή με τη σκληρή δουλειά μας, τα καθημερινά εργατικά ατυχήματα, με νεκρό συνάδελφό μας πέρυσι, από 196.000 τόνους έφτασε στους 266.000 τόνους.
Τα κέρδη του Βιομήχανου Μάνεση είναι αμύθητα, ο οποίος συνεχίζει να εκβιάζει ότι, αν δεν δεχτούμε να δουλέψουμε σκλάβοι, θα απολύσει 180 ακόμη εργαζόμενους.
Οι χαλυβουργοί τού δώσαμε την απάντηση που πρέπει. Νικήσαμε το φόβο, τους εκβιασμούς, την απειλή της πείνας. Κατεβήκαμε σε απεργία.
Είμαστε ήδη νικητές!
Είμαστε όρθιοι, είμαστε ήδη νικητές, δεν μπορεί κανείς να μας λυγίσει. Οι βιομήχανοι στα γύρω εργοστάσια περίμεναν να έχουμε κουραστεί, να έχουμε πάει για δουλειά με σκυμμένο το κεφάλι, να έχουμε υπογράψει 5ωρο. Ο βιομήχανος Μάνεσης ομολόγησε ότι δεν περίμενε τέτοιο αγώνα! Αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουν αστείρευτη δύναμη. 16 μέρες όλο το 24ωρο με βάρδιες περιφρουρούμε την απεργία μας. Ενιωσαν τη δύναμή μας, και εμείς μάθαμε περισσότερα. Ξεχωρίζουμε τους φίλους από τους εχθρούς.
Στηριζόμαστε στη δύναμη της αλληλεγγύης. Δεκάδες σωματεία μάς στηρίζουν από την πρώτη μέρα. Το ΠΑΜΕ είναι δίπλα μας. Ενισχύστε τον αγώνα των χαλυβουργών με κάθε τρόπο.
Για τον χαλυβουργό δεν έχει γυρισμό! Χάνοντας εμείς, ανοίγει η πόρτα για το 5ωρο και την εργασιακή ζούγκλα και στις υπόλοιπες βιομηχανικές μονάδες, οι βιομήχανοι περιμένουν στη γωνία. Η νίκη των χαλυβουργών θα είναι μια μεγάλη νίκη για όλη την εργατική τάξη. Γι’ αυτό σας θέλουμε στο πλευρό μας, κοντά μας.
Ως εδώ! Η τρομοκρατία, ο εκβιασμός, η επίθεση στη ζωή μας δε θα περάσει.
Στηρίξτε τους απεργούς χαλυβουργούς με κάθε τρόπο: Ψηφίσματα και αποφάσεις απ’ τα συνδικάτα, φορείς της γειτονιάς, συλλόγους νεολαίας, γυναικών, παντού, την φυσική σας παρουσία έξω από την πύλη, τη συγκέντρωση χρημάτων για ενίσχυση των οικογενειών των χαλυβουργών, συγκέντρωση τροφίμων.
Καταγγέλλουμε σε όλους τους εργαζόμενους την πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Μετάλλου και του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας, που εδώ και 16 ημέρες όχι μόνο δεν συνεδρίασαν για να συζητήσουν την οργάνωση της αλληλεγγύης, αλλά μας “συμβουλεύουν” να υποταχθούμε, μας συκοφαντούν, προσπαθούν να μας διαιρέσουν. Καλούμε τους εργαζόμενους να τους προσπεράσουν και να οργανωθούν σε κάθε χώρο δουλειάς.
Η νίκη θα είναι δύσκολη μα θα είναι δική μας!
ΟΙ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΟΙ ΔΕΝ ΣΚΥΒΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΗ
Η γενική συνέλευση των εργαζομένων στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ
ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΣ 15 ΝΟΕΜΒΡΗ 2011.

Η ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ INTERLINGUA, ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Ανοικτή επιστολή των καθηγητών ξένων γλωσσών της Interlingua

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Είναι γνωστό ότι σε πολλά ξενόγλωσσα φροντιστήρια, όπου η εργοδοσία έχει συστήσει με συγγενικά της πρόσωπα ψευδοσωματείο-σφραγίδα δήθεν εργαζομένων, επικρατούν συνθήκες εργασιακής εξαθλίωσης, η μη πληρωμή αργιών και επιδομάτων, η ανασφάλιστη εργασία, οι ελεύθερες απολύσεις, η τρομοκρατία και η καταστρατήγηση της όποιας εναπομείνασας εργατικής νομοθεσίας.

Eμείς, οι έξι καθηγητές ξένων γλωσσών της Interlingua αναπτύσσοντας σειρά πολύμορφων αγωνιστικών δράσεων, δώσαμε μάχη αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης και ενότητας, με αποτέλεσμα να πετύχουμε μεγάλη νίκη. Έχοντας από την πρώτη στιγμή στο πλάι μας την αμέριστη συμπαράσταση των συναδέλφων της Ενωτικής Πρωτοβουλίας (ΕΝΠΡΩ) καθηγητών ξένων γλωσσών του Συλλόγου Εργαζομένων της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης ν. Αττικής-«Βύρωνας», την αλληλεγγύη του Συλλόγου Εργαζομένων στα Φροντιστήρια Καθηγητών Μέσης Εκπαίδευσης (ΣΕΦΚ), την στήριξη της πρωτοβουλίας ανέργων-ΣΩΒΑ και άλλων πολιτικών και συνδικαλιστικών συλλογικοτήτων, δεν φοβηθήκαμε ούτε για μια στιγμή.

Η νέα ιδιοκτησία του Ομίλου Interlingua ικανοποίησε πλήρως τα δίκαια εργασιακά μας αιτήματα που αφορούσαν την πολύμηνη απλήρωτη εργασία μας και την ασφαλιστική μας τακτοποίηση. Καταφέραμε, όμως, και αυτό που στις μέρες μας φαίνεται άπιαστο όνειρο, την επιστροφή στην εργασία μας, με τους ίδιους εργασιακούς όρους.

Ο συλλογικός αγώνας αποτελεί το καλύτερο όπλο κατά του φόβου, της εργοδοτικής τρομοκρατίας, της απάθειας και της μοιρολατρίας. Θα θέλαμε η νίκη μας να αποτελέσει παράδειγμα διεκδίκησης και αλληλεγγύης για όλους με στόχο να σπάσουμε τη λογική της απομόνωσης και του ατομικισμού που το σύστημα επιβάλλει για να περάσει εύκολα τους αντεργατικούς νόμους του.

Δηλώνουμε ότι θα διασφαλίσουμε την απρόσκοπτη προστασία της εργασίας και του εκπαιδευτικού μας έργου μέσα από τακτικές συνελεύσεις στον χώρο δουλειάς μας και ότι θα συνεχίσουμε να είμαστε αλληλέγγυοι με κάθε εργαζόμενο καθηγητή που αντιμετωπίζει προβλήματα στον εργασιακό του χώρο.

Αθήνα, 10/11/2011

Συναδελφικά,
Οι εργαζόμενοι της Interlingua: A.M., Γ. Π., Ε.Π., Κ.Μ., Π.Σ., S.V.